هورن و شاخ کپسول آتش نشانی

چگونه از حفره و شاخ کپسول آتش نشانی استفاده کنم؟

با استفاده از a هورن و شاخ کپسول آتش نشانی به درستی در تضمین ایمنی شما و خاموش کردن موثر آتش بسیار مهم است. در اینجا مراحل اولیه استفاده از کپسول آتش نشانی با استفاده از مخفف "PASS" آمده است:
کشیدن: پین یا گیره ایمنی را از دسته بالای خاموش کننده بیرون بکشید. این باعث شکستن مهر و موم دستکاری می شود.
هدف: نازل یا شیلنگ را در پایه آتش قرار دهید، نه به سمت شعله های آتش. این به این دلیل است که شما می خواهید منبع سوخت آتش را خاموش کنید.
فشار دادن: دسته یا اهرم را فشار دهید تا عامل خاموش کننده تخلیه شود. در حین انجام این کار خاموش کننده را به صورت عمودی نگه دارید.
جارو کردن: نازل یا شیلنگ را از یک طرف به طرف دیگر جارو کنید و پایه آتش را با ماده خاموش کننده بپوشانید تا آتش کاملا خاموش شود. با حفظ فاصله ایمن از آتش، از حرکت جارو استفاده کنید.
نکات ایمنی زیر را به خاطر بسپارید: همیشه مطمئن شوید که کپسول آتش نشانی مناسب برای نوع آتشی که با آن سر و کار دارید دارید. انواع مختلفی از خاموش کننده ها برای مبارزه با کلاس های مختلف آتش سوزی طراحی شده اند (مانند آتش سوزی کلاس A، B، C، D یا K). مطمئن شوید که در صورت غیرقابل کنترل شدن آتش، یک راه فرار روشن دارید.
فقط در صورتی سعی کنید از کپسول آتش نشانی استفاده کنید که برای این کار آموزش دیده اید و انجام آن ایمن است. اگر مطمئن نیستید یا آتش به سرعت در حال گسترش است، فوراً منطقه را تخلیه کنید و با آتش نشانی تماس بگیرید.
کپسول های آتش نشانی را به طور منظم بررسی کنید تا مطمئن شوید که در شرایط کار خوب هستند. در صورت نیاز آنها را تعویض یا شارژ کنید.
به یاد داشته باشید که کپسول های آتش نشانی مقدار محدودی از مواد خاموش کننده دارند، بنابراین از آنها عاقلانه و کارآمد استفاده کنید.

چه نوع هور و شاخ خاموش کننده آتش وجود دارد؟

حفره و شاخ کپسول آتش نشانی بر اساس نوع آتش سوزی که برای خاموش کردن آن طراحی شده اند به انواع مختلفی دسته بندی می شوند. رایج‌ترین سیستم طبقه‌بندی برای کپسول‌های آتش نشانی بر اساس کلاس‌هایی از آتش‌سوزی است که می‌توانند از عهده آن برآیند.
بر اساس این دسته از آتش سوزی ها، انواع مختلفی از کپسول های آتش نشانی برای مبارزه موثر با هر نوع طراحی شده است. در اینجا انواع متداول وجود دارد:
خاموش کننده های آب (کلاس A): این خاموش کننده ها از آب برای خنک کردن و خاموش کردن آتش های کلاس A استفاده می کنند. آنها برای استفاده در آتش سوزی های حاوی مایعات قابل اشتعال، تجهیزات الکتریکی یا روغن ها/چربی های پخت و پز مناسب نیستند.
خاموش کننده های فوم (کلاس A و B): خاموش کننده های فوم در آتش های کلاس A و B موثر هستند. آنها یک پتو بر روی سوخت تشکیل می دهند و جریان اکسیژن را قطع می کنند و آتش را خاموش می کنند.
خاموش کننده های شیمیایی خشک (کلاس A، B و C): این خاموش کننده ها از پودر شیمیایی خشک برای خاموش کردن آتش با قطع واکنش شیمیایی استفاده می کنند. آنها در آتش سوزی های کلاس A، B، و C موثر هستند، اما می توانند باقیمانده ای باقی بگذارند که ممکن است برای تجهیزات حساس مضر باشد.
خاموش کننده های دی اکسید کربن (CO2) (کلاس B و C): خاموش کننده های CO2 حاوی گاز دی اکسید کربن تحت فشار هستند. آنها در آتش سوزی های کلاس B و C با جابجایی اکسیژن و خفه کردن آتش موثر هستند. آنها همچنین نارسانا هستند و هیچ اثری از خود باقی نمی گذارند و برای استفاده در آتش سوزی های الکتریکی مناسب هستند.
خاموش کننده های پودر خشک (کلاس A، B و C): خاموش کننده های پودر خشک از پودر ریز برای خاموش کردن آتش با جدا کردن سوخت از اکسیژن استفاده می کنند. آنها در آتش سوزی های کلاس A، B و C موثر هستند، اما می توانند خطر دید ایجاد کنند و ممکن است برای فضاهای بسته مناسب نباشند.
خاموش کننده های شیمیایی مرطوب (کلاس K): خاموش کننده های شیمیایی مرطوب به طور خاص برای آتش سوزی های کلاس K شامل روغن ها و چربی های پخت و پز طراحی شده اند. آنها یک کف خنک کننده و صابونی تشکیل می دهند که آتش را فرو می نشاند و از احتراق مجدد جلوگیری می کند.